Bir Demet Gül
Bir demet gül uzat bana,
Sonsuzluktan... Sen koksun yaprakları, Ve senin kadar güzel olsun gülleri... Bir demet gül uzat bana, Kalbinin en ücra köşesinden... Aşk dikenleriyle süslü, Ve bir o kadar masum... Bir demet gül uzat bana, Gözlerinden; Gözlerin kadar güzel, Ve onlar kadar anlamlı bakan... Bir demet gül uzat bana, Kendinden; Tenin kadar beyaz, Ve yanakların gibi biraz... Bir demet gül uzat bana, Ellerinden; Onlar kadar saf, Ve bir o kadar titrek... Bir demet gül uzat bana, Duygu yüklü gemilerinden; Sevginle büyülenmiş, Ve seninle bütünleşmiş olan... Bir demet gül uzat bana, Yalnızlıktan; El değmemiş olsun, Unutma, yüreğinden kopsun... |
Ahmet Gökçen
|
0 yorum:
Yorum Gönder